Van één van onze geestelijk verzorgers
Een huisarts vroeg mij langs te gaan bij een dame van 81 jaar die wekelijks belde, angstig en bezorgd over haar gezondheid. Terwijl daar volgens de huisarts geen echt medische reden voor was. Mevrouw had een jaar daarvoor haar man verloren en leek het spoor in haar leven bijster te zijn geraakt.
In haar appartement trof ik een kleine, nerveuze vrouw, die aan één stuk door praatte over haar angst om blind te worden door haar oogziekte. Over dat ze veel verdriet had van het overlijden van haar man, over haar zoon die ze weinig zag en over andere familieleden die ernstig ziek waren of reeds overleden. Naast dat haar geloof ook niet veel steun gaf, sprak ze ook veel mensen niet meer. Kortom, ze was het zicht op de toekomst kwijtgeraakt, letterlijk en figuurlijk, en dat maakte haar angstig.
In onze gesprekken vertelde zij en luisterde ik, waarbij ze aan het eind vroeg ze of ik met haar wilde bidden, om haar zorgen en angsten neer te leggen voor God. Dat gaf wat rust.
Een maand later zag ik haar weer. Medicijnen hadden goed effect op haar oogziekte, ze was minder nerveus en zag de toekomst weer wat rooskleuriger in. We namen afscheid en ik beloofde een pastoraal werker te vragen haar af en toe te bezoeken.
Toch mooi, dat je door te luisteren iemand weer wat ruimte en zicht op de toekomst kunt bieden. En dat is wat Sichtpunt doet.
